11. Doktorant Damian

Fun – Carry on

Czwartek zapowiadał się okropnie. Dziewczyny najpierw miały zaplanowany cztero i półgodzinny wykład z logiki prawniczej, później dwugodzinne okienko, a potem kolejny wykład z historii ustroju i prawa polskiego trwający półtorej godziny. Na szczęście logika przypadała tylko raz w miesiącu, zawsze w pierwszy czwartek. Dodatkowo, co dwa tygodnie odbywały się ćwiczenia z historii. Blondynki nie omieszkały skrytykować i ponarzekać na plan przez większą część podróży (Wiśniewska bowiem przyjęła propozycję przyjaciółek i razem z nimi jeździła autem).

- Wiesz co, ciebie wszyscy kojarzą na tej uczelni, więc mogłabyś zrobić z tym porządek – stwierdziła Lili ubrana w białą bluzkę oraz dżinsy. <STRÓJ>

Witaszek, która założyła tego dnia na siebie czarne legginsy i luźną, satynową bluzkę w białoczarne paski, prychnęła. <STRÓJ> Jej koleżanka w jednym miała rację: do tej pory każdy znał jej rodziców. Dziewczyna spodziewała się, że będzie rozpoznana, więc cała sytuacja nie stanowiła dla niej zaskoczenia. Chciała tylko, żeby wszyscy oceniali ją według zdolności i wiedzy, a nie nazwiska. Gardziła taryfą ulgową. Poza tym znani rodzice bardzo szybko mogli obrócić się przeciw niej. Nie każdy lubił ich skuteczność i odniesiony sukces. Scenariusz, w którym ktoś z premedytacją nie zaliczy jej kolejnych kolokwiów albo egzaminów wcale nie był taki nieprawdopodobny. Na razie jednak nie miała zamiaru się tym przejmować.

- Nie ma problemu, pójdę do osoby, która odpowiada za nasz plan, kimkolwiek ona jest, i zmuszę ją, żeby zrobiła go jeszcze raz – odpowiedziała brązowooka, parskając śmiechem. – Jestem pewna, że mnie posłuchają.

- To świetnie! – ucieszyła się Wiśniewska.

Ilona założyła tego dnia ciemne dżinsy oraz czerwoną koszulkę z czarnymi cekinami naszytymi na ramionach. <STRÓJ>

- Inga, czy ty byłaś u fryzjera? – zapytała blondynka. – Wczoraj nie miałaś grzywki.

- Byłam – potwierdziła jej przyjaciółka. – Ale mogę ja spokojnie zaczesać na bok i nic nie widać.

***

Wchodząc do sali, w której miał się odbyć wykład z historii prawa, dziewczyny nie wiedziały czy były bardziej zmęczone ponad czterogodzinnymi zajęciami z logiki prawniczej czy późną porą i perspektywą powrotu do domu dopiero o osiemnastej. Mimo, że świeciło słonce (a może własnie dlatego), nie chciało im się siedzieć przez następne dziewięćdziesiąt minut. Jak do tej pory najprzyjemniejszą częścią dnia było dwugodzinne okienko w trakcie którego mogły porozmawiać, pożartować i poznać się jeszcze lepiej. Zielonookiej podobały się jeszcze te momenty, gdy przez wykładami gadały z chłopakami z ich roku.

- Centralnie boli mnie brzuch ze śmiechu – stwierdziła Witaszek. – Już dawno mnie nikt tak nie rozśmieszył.

- Mi też poprawili humor – zgodziła się Lili. – Poczułam się jakbym była z moim bratem i jego kolegami, oni też tak zawsze dowalają.

- Bo faceci zawsze mają mocne teksty – powiedziała brązowooka. – Oni po prostu…

Blondynka przerwała swoją wypowiedź, gdyż do pomieszczenia weszły dwie osoby. Jedną z nich była podstarzała brunetka z wyraźnymi pasmami siwych włosów. Kobieta nosiła okulary, a usta podkreśliła czerwoną szminką. Tuż za nią dreptał przystojny szatyn. Chłopak na oko miał dwadzieścia siedem lat. Chwilę później okazało się, że dysponuje też olśniewającym uśmiechem. Inga nie potrafiła określić koloru jego tęczówek, lecz nie wątpiła, że są równie perfekcyjne jak cała reszta. Nie mogła oderwać od niego wzroku.

- Dzień dobry – odezwała się prowadząca zajęcia. – Jestem Wiktoria Filiżankowska i będę was uczyć historii ustroju i prawa polskiego. Mamy razem nie tylko wykłady, ale też ćwiczenia, które odbywają się co dwa tygodnie. Na pierwsze zapraszam już za tydzień. Zanim omówię warunki zaliczenia, chcę wam przedstawić mojego doktoranta, Damiana.

Nieznajomy skinął głową, obdarzając studentów uprzejmym uśmiechem. Część dziewczyn, w tym córka prawników, odpowiedziała zachwyconym spojrzeniem.

- Damian będzie mi pomagał. Czasami też przedstawi swoją prezentację. W razie jakichkolwiek pytań, możecie się z nim kontaktować – podjęła kobieta. – Jeśli chodzi o zaliczenia, to z wykładów jest oczywiście egzamin. Z ćwiczeń natomiast zrobicie prezentacje multimedialne. Ocena z prezentacji jest jednocześnie oceną w indeksie, mam nadzieję, że odpowiada wam takie rozwiązanie.

Po sali przetoczył się twierdzący pomruk. Szatyn natomiast wyciągnął ze swojej teczki kartkę.

- Damian puści w obieg listę tematów. Dobierzcie się w trójki albo czwórki i wybierzcie jeden z nich. I jeszcze jedna sprawa. Nie ma możliwości zamienienia się terminami. Będę ich ściśle przestrzegać i uwierzcie, że nie dostaniecie żadnej taryfy ulgowej. Jeśli temat jest przewidziany na szóstego grudnia to ma być przedstawiony szóstego grudnia. Nie obchodzi mnie, że to Mikołajki. Nie chodzi o to, że jestem wredną babą i chcę was wszystkich pogrążyć. Te tematy są dokładnie zaplanowane i chronologicznie ułożone, dlatego  m u s i c i e  wywiązywać się z terminów. Nie będzie możliwości odrobienia tego w innym dniu. Macie jakieś pytania czy możemy przejść do wykładu?

Blondynki od razu stwierdziły, że wspólnie zrobią prezentację. Problem pojawił się, kiedy dotarła do nich lista. Ponieważ siedziały bardziej z tyłu, większość ciekawie brzmiących tematów została już zajęta.

- A może weźmiemy ten pierwszy? – zaproponowała szeptem Ilona. – Wiem, że będziemy musiały się sprężyć i zrobić go na następny czwartek, ale on wydaje się najciekawszy. Poza tym, im szybciej się za to zabierzemy, tym lepiej. Potem już będziemy miały luz.

- No spoko, dla mnie nie ma problemu – zgodziła się Wiśniewska.

- Zresztą, nie wiem jak ty – odezwała się Inga – ale my pewnie i tak zabrałybyśmy się za to na ostatnią chwilę, więc wychodzi na to samo.

Zielonooka parsknęła śmiechem.

- Widzę, że mamy podobny system pracy.

***

Jedną z rzeczy, które Lili lubiła najbardziej były nocne spacery. Uważała, że mają one swoją niepowtarzalną atmosferę, a rozmowy – nawet o najbardziej błahych tematach – stają się dwa razy ciekawsze i intymniejsze. Kiedy wróciła do domu, zegar wskazywał kilka minut po dziewiętnastej. Myślała, że już nigdzie dziś nie wyjdzie, leczy gdy około wpół do dziewiątej Łukasz zaproponował jej spotkanie z ich przyjacielem i jego ukochaną, dziewczyna momentalnie się zgodziła.

- Ale nie za długo, dobrze? – zastrzegła. – Dzisiejszy dzień był naprawdę męczący.

- Przecież my mamy jutro trening rano – powiedział siatkarz. – Nie będziemy się szlajać przez pół nocy.

Kilkanaście minut później blondynka zarzuciła na siebie brązową kurtkę i założyła buty. Nie chciało się jej przebierać, więc miała na sobie ciemnoszare dresowe spodnie, szarą koszulkę i bluzę z kapturem. <STRÓJ> Poza tym, czuła się swobodnie przy Bartmanie nawet ubrana w rozciągnięty, poplamiony dres.

Przed blokiem czekał już na nich brunet i Roksana, która założyła beżowe spodnie, białą bluzkę z długim rękawem oraz szare poncho. Brązowooka ubrała też długie, szare rękawiczki bez palców. <STRÓJ> Cała czwórka przywitała się ze sobą i wolnym krokiem ruszyła przed siebie.

Wiśniewska opowiadała o minionym dniu, zastanawiając się jednocześnie co się z nią dzieje. Dziewczyna bowiem czuła się źle. Nie potrafiła określić dokładniej swoich emocji, ale wiedziała, że zaliczają się one do tych negatywnych. Nie umiała nazwać swoich uczuć – nie miała pojęcia czy to złość, smutek, przygnębienie czy może jeszcze coś innego – lecz jednego była pewna: to „coś” pojawiło się, kiedy jej spojrzenie padło na trzymające się ręce Zbyszka i brunetki. Nie widziała dlaczego tak się stało. Przecież nieraz widziała ich razem. Nie miała pojęcia czemu tym razem poczuła się nieswojo. Nie chciała tego roztrząsać, ale nie potrafiła się też od tego odciąć.

- …więc zrobiło się naprawdę wesoło jak zaczęłyśmy rozmawiać z tymi chłopakami – mówiła zielonooka. – To znaczy ja i Inga, bo Ilona się nie odezwała nawet słowem.

- No co ty, siedziała z wami i milczała? – zdziwiła się Roksana.

- Może jest lesbijką? – zastanowił się blondyn. – Lilka, ty uważaj na siebie!

Obaj sportowcy wybuchli śmiechem. Koleżanki posłały im zdegustowane spojrzenia.

- Jaki ty jesteś pojebany – siostra środkowego przewróciła oczami. – Ilona jest raczej bardzo nieśmiała. Ona od samego początku była wycofana, ale ja ją lubię. Ona jest w porządku. Zresztą, może sam się o tym przekonasz. Zapisałyśmy się w trójkę do prezentacji z historii prawa. Musimy ją zrobić na czwartek, bo Filiżanka nie toleruje opóźnień. Zaproponowałam, że możemy się spotkać u mnie, w poniedziałek przed zajęciami. 

Hmm, wie może ktoś jak skrócić siedem stron do jednej? Moja ściąga nie może być taka długa -.- Swoją drogą to nie fair, że moi bracia mają ferie, a ja największy zapieprz, po którym od razu zaczyna się nowy semestr :/